Meyve bahçelerinde kayıplara yol açan yabancı ot türleri sayılamayacak kadar çok! Ancak bu zararlılarla mücadele yöntemleri de bir o kadar çeşitli.
Yabancı otlar, meyve bahçelerinde ağaçlarla su ve besin yönünden rekabete girerek onların zayıflamasına dolayısıyla da verim ve kalitenin düşmesine neden oluyor. Hastalık ve zararlılara konukçuluk etmeleri nedeniyle de dolaylı olarak kayıplara ve aynı zamanda da hasadın güçleşmesine yol açıyor.
Meyve bahçelerinde zararlı olan birçok tek veya çok yıllık, dar veya geniş yapraklı ve soğanlı yabancı ot türü bulunuyor. Tilkikuyruğu, sirken, semizotu, it üzümü, domuz pıtrağı, yabani hardal, yabani yulaf, darıcan, sütleğen, eşek marulu, serçe dili, gelincik, kuzukulağı, turnagagası, çobançantası, köygöçüren, köpekdişi ayrığı, farekulağı bunlardan sadece bazıları.
Hangi devrede görüldüğü önemli
Sulama ve bitki besleme uygulamalarıyla birlikte hızla çoğalan yabancı otlar, genellikle meyve ağaçlarının gelişim devresine paralel olarak yetişiyor. Bu durum bölgelere göre farklılık oluştursa da bu devrenin bilinmesi yabancı otların kontrol edilmesinde uygulanacak yöntemlerin seçimine ve uygulama zamanının belirlenmesinde önemli bir rol oynuyor. Mücadeleyi ise kültürel önlemlerin yanı sıra mekanik ve kimyasal yöntemler oluşturuyor.
Öncelik kültürel tedbirlerde
Tüm zirai savaşım uygulamalarında olduğu gibi burada da önceliğin kültürel tedbirlere verilmesi gerek. Bazı yabancı ot tohumları hayvanların sindirim sisteminden geçtikten sonra bile canlılığını yitirmediği için yanmış çiftlik gübresi kullanmak bu önlemlerden ilki. Bir diğeri ise yabancı ot tohumları su ile taşınabileceğinden sulama suyunun bunlarla bulaşık olmadığından emin olmak gerekiyor. Alet ve makinelerin meyve bahçelerinde kullanılmadan önce temizlenmesi, örtücü bitkiler kullanılması ve malçlama yapmak da diğer önemli tedbirlerden.
Tohum bağlamadan müdahale
Bir diğer yöntem olan mekanik mücadele ise bahçe ve bahçe kenarlarındaki yabancı otların tohum bağlamadan biçilmesi, çapalanarak yok edilmesi, çok yıllık yabancı otların rizom, stolon ve kök parçalarının toplanarak imha edilmesi aynı zamanda toprağın bir kaç kez işlenmesi gibi işlemlerden oluşuyor. Bahçenin toprak içerisindeki yabancı ot tohumlarının çimlenebileceği şekilde sulanarak, toprak yüzeyine çıkan bitkilerin tohum bağlamadan yok edilmesi de etkili olan bir diğer yöntem.
İlaçlama iki dönemde yapılıyor
Kimyasal savaşım ise çıkış öncesi ve çıkış sonrası olmak üzere iki ayrı dönemde yapılıyor. Çıkış öncesi uygulamalar ilkbaharda bahçe sürüldükten sonra toprak nemli iken yapılıyor ve genellikle tek yıllık yabancı otların kontrolünde kullanılıyor. Çıkış sonrası uygulamalar ise yabancı otların topraktan çıkış yaptığı dönemden sonra yapılıyor ve hem tek yıllık hem de çok yıllık yabancı otların mücadelesinde tercih ediliyor.
Bazı noktalar özen istiyor
Her iki uygulamada da mümkün olan en yüksek başarıyı elde etmek için bazı noktalara dikkat etmekte yarar var. İlaçlama esnasında kullanılan bitki koruma ürününün ağacının çiçek ve yapraklarına değdirilmemesi ve 4 yaşından küçük fidanların bulunduğu alanlarda ilaçlama yapılmaması bunlardan bazıları. Bunun yanı sıra çıkış öncesi yapılacak uygulamalarda toprağın mümkün olduğunca iyi sürülmesine ve kesek bırakılmamasına; çıkış sonrası ilaçlamaların ise yabancı ot gelişiminin hızlı olduğu 5-6 yapraklı devrede ve güneşli, rüzgârsız bir havada yapılmasına dikkat etmek gerekiyor.